"We blijven altijd van elkaar houden hè?"

"Ondanks dat je gescheiden bent van mijn dochter wil ik tegen je zeggen dat je een geweldige schoonzoon voor mij bent geweest en dat ik altijd van je ben blijven houden". Dat zei een overleden (ex) schoonvader tegen zijn schoonzoon. 'We blijven altijd van elkaar houden' was de boodschap. De man die tegenover mij zat barste in tranen uit. Alles had ie verwacht, maar niet dit. Niet een bericht van zijn overleden (ex)schoonvader.
Niet nu. Na al die jaren.
Terwijl ik dit consult geef aan een man die eigenlijk kwam voor een gesprek over zijn zakelijk leven, ontstond dit contact met zijn overleden ex-schoonvader. Het consult was voorbij en ikzelf was hierdoor zo vervuld van liefde vanwege het helende effect dat dit had op deze man.
 
Wat ik op dat moment nog niet wist, is dat op datzelfde moment mijn eigen (ex) schoonmoeder overleed...
 
De vrouw die als een moeder voor mij geweest was. De allerliefste schoonmoeder die je je maar kon wensen was er niet meer. Zij was een grote bron van liefde, voor iedereen die op haar pad kwam. Voor mij helaas al een tijd uit mijn leven. Ik leef al een aantal jaren gescheiden van haar zoon en had daardoor ook geen contact meer met haar.
Daar had ik absoluut een aandeel in. Niet omdat ik haar niet meer wilde zien, maar omdat de scheiding zo veel pijn en verdriet veroorzaakte en daardoor tussen haar en mij toch afstand was ontstaan. Hoe bijzonder is dit...dat dit consult plaatsvond op de ochtend van haar overlijden. Hoe verklaren we dit? Eerlijk gezegd, geen idee. Ze was al een tijdje stervende en elke dag in gedachten hield ik haar hand vast en hoopte zo met haar in verbinding te zijn.
 
Ik verklaar het als de ultieme synchroniciteit. Alsof zij me toch heeft gevoeld tijdens haar sterfproces. Als een boodschap van onvoorwaardelijke liefde voor mij als haar schoondochter. De laatste keer dat ik haar 'live' zag zei ze tegen mij: "We blijven altijd van elkaar houden he?" "Ja, ma, dat doen we zeker", zei ik als laatste tegen haar.